بر نمی‌آید صدایی …

▪️بر نمی‌آید صدایی …

✍️ به قلم حجت‌اله محمدی
وکیل پایه یک دادگستری

چند روزی‌ست فیلمی دردناک و جانسوز از تعرض یکی از مأموران یگان ویژه نسبت به یکی از دختران سرزمینم در حال دست به دست شدن است؛ همگان می‌نالند و به خود می‌پیچند؛ مگر می‌شود مأموری که تمام همّ و غمش باید دفاع از ناموس و جان و مال مردم باشد، اینچنین هتاکانه به خود اجازه دهد در میان این همه مأمور وظیفه‌شناس و حافظ امنیت – که در اسرع وقت و به نحو قاطع با جرایم مشهود برخورد می‌کنند! – چنین به امنیت و حیثیت یک زن بتازد؟!
این روزها رنجش و رنج بسیار است؛ در این مدت، صحنه‌های بسیاری از جان به لب رسیدن‌مان دیده‌ام و دیده‌ایم؛ ولی به شخصه هیچ‌گاه تا این اندازه متأثر و متحول نشده بودم.
به راستی اینان که در عیان چنین می‌کنند در خفا چه کرده‌اند؟! چرا متولیان امر و مدعیان حفظ اخلاق و کرامت انسانی سکوت کرده‌اند؟! نه محکومیتی، نه عذرخواهی و نه حتی تذکری! عده‌ای هم پس از گذشت چند روز عنایت فرموده، جرم مشهود را تخلف دانسته و دستور پیگیری داده‌اند! یاد فرمایش حضرت علی علیه‌السلام و خلخال پای زن یهودی می‌افتم؛ واقعاً جا دارد همه‌ی ما از غصه بمیریم.

و اما …
خواهر عزیز و مظلومم! ما شرمنده‌ایم که نتوانستیم در حق تو برادری کنیم؛
ما شرمنده‌ایم که شاهد بودیم و لب نگشودیم؛
تو جلوه‌ای از تمامیت زنی، سالاری، خواهر نجیب و مظلومم!
ما شرمنده‌ایم؛
همین.